http://www.mehrmg.irهدف برنامه: صعود قله آزادکوه نوع برنامه: کوهپیمائی سرپرست: محمد شاکری موحد تاریخ اجراء: 3 و 4 تیر ماه 89 منطقه اجرا: شروع از روستای کلاک و پایان در روستای وارنگرود نحوه دسترسی: کرج، جاده چالوس، بعد از تونل کندوان، پل زنگوله، راه شهرستان بلده، بعد از گردنه لابشم، روستای کلاک، کل مسیر آسفالته و قابل عبور برای انواع وسائل نقلیه می باشد. چشمه: در فواصل دره کلاک تا تنگه کلاک، می توان از رودخانه و چشمه های مجاور رودخانه برای برداشت آب استفاده کرد که بعد از تنگه کلاک به جز یک چشمه فصلی در کنار مسیر صعود، چشمه آب دیگری وجود ندارد. همچنین در مسیر وارنگرود بعد از دشت سوتک، چشمه های آب آشامیدنی در فواصل مختلف تا روستا در دسترس بوده و نیاز به همراه بردن آب آشامیدنی زیاد نمی باشد. مسیر بعد از روستای کلاک فاقد پوشش آنتن تلفن همراه بوده و پست امداد و نجاتی در نزدیکی محل صعود واقع نمی باشد. تمامی مسیرهای صعود دارای امنیت کامل می باشند. گزارش نویس: رؤیا اجاقلو معرفی منطقه: قله آزادکوه در بخش شمال غرب رشته کوه البرز مرکزی و در شمال روستاهای کوهستانی کلاک و نسن از توابع شهرستان بلده واقع شده است. قله آزادکوه به ارتفاع 4375 متر دومین قله بلند البرز مرکزی است که فقط از طریق یال جنوبی به گردنه جنوبی آن و از طریق کوههای کم ارتفاع چله کوه و چورن به قله یخچال و دیگر قلل البرز مرکزی متصل می شود و در سایر جبهه ها مستقل و آزاد است. قله از جبهه غربی تا کنار رودخانه دره نسن، سراسر دیواره می باشد. جبهه شمالی آزادکوه نیز گستره ای دیواره ای داشته که از غرب به دیواره اصلی قله و در شرق که تا تنگه کلاک امتداد دارد متصل است. یال جنوبی تنها یال خاکی و مسیر نرمال صعود آزادکوه می باشد. چون قله آزادکوه تنها از یک جهت آن هم رخ جنوبی توسط گردنه چله کوه و چورن به قلل دیگر البرز مرکزی متصل است، نام آزادکوه را به خود گرفته است و وجه تسمیه نام آن به این دلیل می باشد. از دیگر نامهای آزاد کوه به شاهزاده گردنکج میتوان اشاره کرد علت آن کج بودن این کوه به سمت شمال میباشد. و بلند ترین کوه در این منطقه میباشد. منطقه آزاد کوه یکی از سرچشمههای اصلی رودخانه هراز است که پس از گذر از مسافتی طولانی از سمت غرب به شرق در منطقهای بنام دوآب بلده یا دو رود به شاخه دیگر هراز میپیوندد و پس از گذشتن از آمل به دریای خزر میریزد. قله آزاد کوه همچون سایر قلل البرز مرکزی تابع آب و هوای این ناحیه کوهستانی می باشد باد غالب روی آن از جناح غربی می وزد، در پائیز و زمستان فوق العاده سردسیر همراه با ریزش برف سنگین که تا اواخر اردیبشهت ماه در منطقه باقی می ماند. بهار آزاد کوه از خرداد شروع تا اواخر مردادماه بطول می انجامد و آب آشامیدنی در اغلب دامنه های مسیر صعود به وفور یافت می شود. منطقه جنوبی این ناحیه حفاظت شده و تحت نظارت سازمان حفاظت محیط زیست است. مسیر شناسی(مسیرهای صعود): مسیر روستای کلاک: این مسیر در جهت شمال به جنوب و در مجاورت رودخانه امتداد می یابد که بعد از مسافتی از کوچه باغ ها دره به دو شاخه تقسیم می شود (دو راهی گوسفندسرای اصلی دره کلاک) که مسیر صعود در امتداد جنوبی (با زاویه به غرب) و رو به تنگه کلاک ادامه می یابد بعد از عبور از تنگه کلاک و دور زدن گرده شرقی مسیر پاکوب در جهت غربی در یک تراورس روی تپه های چله کوه رو به گردنه جنوبی آزادکوه امتداد دارد. بعد از رسیدن به گردنه جنوبی یال اصلی جنوبی با پاکوب های مشخص به قله می رسد. مسیر آزادکوه از تنگ کلاک به گردنه منتهی به قله مسیر دره روستای نسن: مسیر صعود در حاشیه رودخانه و رو به جنوب تا کناره دیواره بلند غربی آزادکوه امتداد می یابد در این نقطه بعد از عبور از حاشیه دیوار غربی دره به دوشاخه اصلی تقسیم می شود که امتداد جنوبی آن به گردنه سوتک و امتداد شرقی آن به گردنه جنوبی آزادکوه (خاک سرخ) می رسد مسیر دره شرقی مسیر صعود بوده که بعد از رسیدن به گردنه جنوبی از طریق پاکوب های یال جنوبی به قله می رسد. مسیر دره وارنگه رود و گردنه سوتک: این مسیر طولانی از روستای وارنگه رود در حاشیه جاده گچسر به دیزین آغاز می شود. مسیر صعود در دره وارنگه رود در کنار رودخانه اصلی در جهت شرق امتداد دارد که ادامه مسیر بعد از رسیدن به دوراهی دره سوتک (برای رسیدن به دوراهی سوتک (سومین دره منشعب شده رو به شمال در دره اصلی وارنگه رود) باید از امتداد جنوبی کوه های سرخاب و خرسنگ عبورکنیم) در جهت شمال از دره وارنگه رود جدا شده به سمت دشت سوتک و از طریق آن به گردنه شمالی آن می رسد. از روی گردنه سوتک رخ نمای جنوبی و دیوار غربی آزادکوه به وضوح دیده می شود. از روی گردنه دره شمالی را فرود آمده تا به نزدیک دیواره غربی آزادکوه می رسیم. در این ناحیه دره به دو راه تقسیم می شود که امتداد فرود شمالی دره در کنار رودخانه به روستای نسن و امتداد شرقی در مجاورت دیواره آزادکوه به گردنه جنوبی قله آزادکوه (خاک سرخ) می رسد مسیر دره شرقی مسیر صعود بوده که بعد از رسیدن به گردنه و از طریق یال جنوبی به قله می رسد. مسیر صعود گرده شرقی: مسیر دره کلاک را ادامه داده و در ابتدای ورودی تنگ کلاک بالا می رویم قبل از ورودی تنگه یال کوتاهی رو به غرب و در سایه گرده به محل مناسبی برای ورود به گردنه وجود دارد. (تیغه شرقی در قسمت تنگ کلاک به خاطر داشتن ساختار دیواره ای امکان صعود آزاد را دشوار می کند) بعد از دور زدن صخره های تنگ کلاک از طریق یال ذکرشده و رسیدن به روی تیغه مسیر را درامتداد غرب رو به قله ادامه می دهیم. در تمام طول مسیر از روی لبه اصلی گرده قابل عبور است. در صورت لزوم در بخش هایی از مسیر تیغه در رخ جنوبی امکان تراورس های کوتاه وجود دارد. مشخصات مهم مسیرهای صعود نرمال: مسیر دره کلاک با توجه به طول مسیر امکان صعود یک روزه از روستای کلاک را دارا است. در فواصل دره کلاک تا تنگ کلاک می توان از رودخانه و چشمه های مجاور رودخانه برای برداشت آب استفاده کرد بعد از تنگ کلاک جز یک چشمه کوچک فصلی در کنار مسیر صعود چشمه آب وجود ندارد. مکان های مناسب شب مانی در مسیر صعود کلاک: الف: در حاشیه باغ ها و زمین های زراعی روستا بعد از دوراهی دره کلاک و رسیدن به نزدیکی های تنها گوسفندسرای دره. ب: بعد از تنگ کلاک و رسیدن به چمن زار بالای تنگه. مسیر دره روستای نسن برای صعود یک و نیم روزه از روستای نسن مناسب است. بهترین محل شب مانی این مسیر در دشت کوچک دوراهی گردنه سوتک و گردنه چله کوه درپای دیواره غربی و در کنار رودخانه است. (این محل آخرین نقطه برداشت آب در این مسیر است.) دشت کمانکوه (دوراهی سوتک و چله کوه) گردنه جنوبی آزادکوه (چله کوه یا خاک سرخ) به علت وزش دایم بادهای غربی و نبود آب جای مناسبی برای شب مانی نیست. مسیر وارنگه رود را به علت طولانی بودن بهتر است بعد از صعود قله از دره کلاک برای فرود و بازگشت استفاده شود که در غیر این صورت مسیر مناسب برای صعود دو روز کامل از روستای وارنگه رود است. بهترین شب مانی مسیر وارنگه رود همان مکان شب مانی مسیر دره نسن است. (دشت سوتک نیز در صورت طراحی سه روزه برنامه صعود و بازگشت به وارنگه رود مکان مناسبی برای کمپ اصلی است). مسیرهای صعود درزمستان مسیر دره نسن به علت ساختار سطحی دره و احتمال ریزش بهمن در تمام طول دره از جناح های غربی و شرقی دره فاقد شرایط لازم برای عبور در برف زمستانی است. همچنین امکان ورود به دره وارنگه رود و دشت سوتک به علت حجم زیاد برف در زمستان وجود ندارد. مسیر دره کلاک در شرایط جوی که مناسب ریزش بهمن نباشد (ثبات هوا و عدم ریزش برف جدید روی لایه های سفت برف گذشته و نبود بادهای شدید در منطقه در ماههای کم برف زمستان امکان صعود با خطرپذیری را دارا است.) مسیر گرده شرقی آزادکوه به عنوان یک مسیر فنی و ترکیبی در زمستان شرایط صعود بدون خطر بهمن را دارد با این توجه که برای رسیدن به روی گرده به جای پیمایش دره کلاک تا تنگ کلاک و استفاده از یال غربی کنار تنگه باید قبل از دوراهی دره کلاک (مسافتی بعد از باغ ها) از طریق یال بلندی رو به غرب ابتدا به حاشیه کوه کلاک (کوه صخره ای در سایه دیواره شمالی آزادکوه) و سپس توسط یال های کوتاه زیر دیواره شمالی به محل مناسبی برای ورود به گرده رسید. قابل ذکر است که بهترین محل برای استقرار روی تیغه همان دهلیز ورودی مسیر تابستان و بالای صخره های تنگ کلاک است. مشخصات مهم مسیرهای صعود در زمستان در صورت صعود از مسیر دره کلاک: مسیر صعود در نزدیکی تنگ کلاک در ارتفاعی بالاتر از مسیر تابستانی نسبت به عمق دره قرار دارد. بعد از عبور از تنگ کلاک به جای استفاده از مسیر تراورس تابستانی باید تا ارتفاعی نزدیک به روی یال و تپه های امتداد شرقی گردنه جنوبی بالا آمده سپس در جهت غرب رو به گردنه صعود کنیم. بر روی گردنه و یال جنوبی آزادکوه باد و توفان های شدید زمستانی در زمان زیادی از شب و روز مستولی است. مناسب ترین محل کمپ زمستانی مسیر کلاک گوسفندسرای بعد از دوراهی دره است. در صورت صعود از گرده شرقی: بعد از عبور از کوچه باغهای دره کلاک از طریق یال هایی که در امتداد غرب و جنوب غرب از دره جدا می شود به سمت قله صخره ای کلاک در ضلع شمالی گرده صعود می کنیم. دالانی که بر ساخته کوه کلاک و دیواره شمالی آزادکوه و درامتداد غرب به شرق است همراه وزش دایمی بادهای غربی و شامل بوران های شدید برگرفته از یخچال شمالی آزاد کوه است. یخچال شمالی به علت وزش باد دایمی و سایه همیشگی دیواره بر روی آن سطحی یخ زده داشته و صعود و فرود آزاد و بدون استفاده از کرامپون بر روی آن را دشوار می نماید. توضیح برنامه: روز اول: 5 شنبه شب 3 تیرماه 89 درساعت 23:20 دقیقه به همراه 10 نفر از دوستان با یک دستگاه ون و یک ماشین شخصی ( 4نفر) حرکت کردیم . مسیر در شب کوتاهتر به نظر می رسید. در جاده چالوس در ساعت 4:15 بعد از عبور از گچسر و تونل کندوان و پس از عبور از تاسیسات سد در حال ساخت سیاه بیشه در محل یکی از پیچهای جاده به نام پل زنگوله که کاملاً مشخص می باشد در جهت شرق (سمت راست جاده) وارد جاده فرعی آسفالته بلده می شویم. جاده فوق پس از عبور از روستای دونای پایین و بالا و با عبور از گردنه لابشم به سمت روستای نسن و میناک سرازیر می گردد و در ساعت 5:20 پس از طی مسیر 31 کیلومتری از ابتدای پل زنگوله تا این دو راهی، وارد جاده خاکی روستای کلاک می شویم. (ابتدای جاده تابلوی بانک کشاورزی قابل رویت می باشد) این جاده خاکی به طول 8 کیلومتر ما را به سوی روستای کلاک پایین و بالا راهنمایی می نماید. نمایی از قله، از گردنه سوتک پارکینگ مرکزی روستای کلاک بالا بهترین مکان برای پارک خودرو می باشد. از آنجایی که صعودکنندگان بسیاری برای صعود قله زیبای آزادکوه در فصول معتدل سال اقدام می کنند، اتاقی برای کوه نوردان در کنار مسجد یا حسینیه روستا در نظر گرفته شده است که کلیددار آن آقای رحمت الله پاشایی می باشد. این اتاق دارای برق و به صورت موکت شده می باشد و حداکثر گنجایش 20 نفر را دارا می باشد. در کنار این اتاق سرویس بهداشتی قرار دارد و در فاصله 50 متری غرب این اتاق چشمه آب دائمی وجود دارد که برای برداشت آب می توان از آن استفاده کرد. ساعت 6:30 صبح آماده شروع صعود شدیم. پس از 2 ساعت حرکت و عبور از کوچه باغهای روستا و گذر از تنها گوسفندسرای بین راه، صبحانه بسیار لذت بخشی در پائین تنگه کلاک و کنار رودخانه صرف شد. پس از آن با گذشتن از تنگه کلاک ادامه مسیر می دهیم. بعد از تنگه کلاک به جز یک چشمه فصلی در کنار مسیر صعود، چشمه آب دیگری وجود ندارد. پس از عبور از تنگه کلاک و با رسیدن بر روی گردنه خاک سرخ در ساعت 11:30، کمی استراحت نموده و بعد شروع به صعود باقیمانده مسیر نمودیم. مناظری که در راه دیدیم رویایی بود. در حدود ساعت 13:45 به قله رسیدیم. آزادکوه واقعا باشکوه بود و وصف ناپذیر. استقامت و اراده دوستانی که برای اولین بار قله را صعودمی کردند ستودنی بود. حدود یک ربع روی قله بودیم و مشغول حظ بردن از مناظر زیبای اطراف و خوردن تنقلات و گرفتن عکس یادگاری. گروه مهر بر فراز قله آزادکوه طبق برنامه ریزی، محل شب مانی دشت کمانکوه بود. که پس از فرود از قله بر روی گردنه خاک سرخ و برداشتن وسائل، به سمت دشت حرکت کردیم. با فرارسیدن عصر، دمای هوا به طرز محسوسی رو به کاهش نهاد. بعد از حدود 3 ساعت حرکت از گردنه خاک سرخ به سمت دشت کمانکوه، به این دشت رسیدیم و پس از برپایی کمپ و صرف شام، در ساعت 21:00 خوابیدیم. برخی از دوستان بخاطر سردی هوا از نیمه های شب بیدار شده بودند. بر خلاف پیش بینی ما، هوا در این منطقه به شدت سرد بود (تقریبا 8- درجه سانتیگراد، در سردترین ساعات شب) و برخی از دوستان که تجهیزات شبمانی مناسبی همراه نداشتند، نتوانستند به خوبی استراحت کنند. روز دوم: صبح حدود ساعت 8:30 آماده فرود به سمت روستای وارنگرود شدیم. مسیر بسیار سبز و زیبا بود. عبور از کنار رودخانه لذت را صدچندان کرده بود. فقط با حضور می شود حظ لازم را از منطقه برد. در میان راه در ساعت 10:00 برای صرف صبحانه در بالای پاسگاه محیط بانی، در ساعت 11:30 جهت استراحت در پاسگاه محیط بانی و ظهر نیز در ساعت 13:30 جهت صرف ناهار در کنار رودخانه اصلی وارنگرود توقف کردیم. و بعد از خوردن نهار و یک و نیم ساعت پیاده روی به روستای وارنگرود رسیدیم و پس از تعویض لباس و کمی استراحت با کوله باری از تجربه و خاطره راهی قم شدیم. برنامه در ساعت 22 به پایان رسید. پاسگاه محیط بانی در دره وارنگرود
http://www.mehrmg.irمنبع4
آب و هوا :